61
styður áform um að halda áfram greiningu á mönnunarþörf innan heilbrigðis- og menntakerfisins og að ráðast eigi í átak í mönnun innan lögreglunnar.
BSRB minnir á að afgerandi meirihluti þjóðarinnar hafnar frekari einkavæðingu í heilbrigðiskerfinu
62
í meira eða minna í tíu ár, engin þróun hefur orðið í réttindamálum, einkavæðing hefur aukist og eftirlaunasjóðir eru í hættu.
Víða hafa stjórnvöld notað efnahagskreppuna 2009 til að lækka laun opinberra starfsmanna og skerða réttindi
63
einkavæðingar. Í rannsókn prófessors Rúnars Vilhjálmssonar sem framkvæmd var af Félagsvísindastofnun fyrr á árinu kom fram að rúm 80% svarenda telja að hið opinbera eigi fyrst og fremst að koma að rekstri heilsugæslustöðva á meðan aðeins 1% taldi slíkum rekstri
64
– stéttarfélags í almannaþjónustu „Áhrif einkavæðingar á starfsfólk“
Fyrirspurnir til frummælenda
15:15 – 15:30 Kaffihlé.
15.30 – 17.00.
Vivek Kotecha endurskoðandi og ráðgjafi: „Hvert rata peningarnir? Um fléttur
65
Hvað er að? Þetta er líkast strútnum sem stingur höfðinu í sandinn og trúir því að þá verði allt í himnalagi. Eða er þetta þaulskipulagt til þess að þróa kerfið í átt að aukinni einkavæðingu með tilheyrandi kostnaðarauka fyrir almenning?“. . Kristín gagnrýndi
66
Félagslegt heilbrigðiskerfi, einkavæðingin og hagsmunir sjúklinga.. . Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir, lektor í opinberri stjórnsýslu við HÍ
67
þess sem aðili að launþegahreyfingu.
Umræða um einkavæðingu þvert á þjóðarvilja.
Almannaþjónustan á að vera rekin á þeim grunni að einstaklingar greiði inn eftir efnum og taki út eftir þörfum. Grafið hefur verið undan félagslegum grunni kerfisins ... með hærri álögum á þá sem nýta þjónustuna. Og þvert á vilja þjóðarinnar heldur áfram umræða um einkavæðingu í heilbrigðisþjónustunni. Það er ekki í anda samtryggingar að fjármunir sjúklinga renni í vasa einkaaðila með arðgreiðslum.
Stjórnvöld verða
68
í baráttunni gegn áformum um einkavæðingu í heilbrigðiskerfinu þar sem okkur hefur tekist að koma okkar sjónarmiðum skýrt á framfæri.
Og við höfum verið saman í umræðu um að bæta íslenska kjarasamningsmódelið á vettvangi Salek-hópsins
69
sem virðist hafa þann tilgang að minnka umsvif hins opinbera og réttlæta einkavæðingu almannaþjónustunnar.
En hverjir eru þessir opinberu starfsmenn sem þessi hagsmunasamtök sem kostuð eru af fyrirtækjunum í landinu vilja fækka? Er þetta ekki fólk
70
að heilbrigðiskerfið eigi að vera rekið af hinu opinbera, að mestu. Á þennan þjóðarvilja ættu stjórnmálamenn að hlusta, og stöðva þegar öll frekari áform um aukna einkavæðingu í heilbrigðiskerfinu okkar.
Traust þarf að ávinna sér.
Íslenskt samfélag
71
í fæðingarorlofsmálum þar sem þrýst var á Alþingi að lengja orlofið, hækka greiðslurnar og hætta að skerða greiðslur að 300 þúsundum. Við stóðum saman að málþingi um heilbrigðismál og erum samstíga í baráttunni gegn einkavæðingu í heilbrigðiskerfinu.
Við höfum
72
einkavæðingarinnar. Þetta sjáum við í allri umræðu um heilbrigðiskerfið í dag. Þar vilja sumir meina að eina leiðin til að bæta kerfið sé að auka enn við einkarekstur í því. Miklu skiptir að almenningur standi vörð um heilbrigðiskerfið og mótmæli slíkum áformum
73
fjárhagsáhyggjur sem almenningur í landinu er sammála um að ekki eigi rétt á sér. Stjórnvöld fullyrða síðan að ekki sé mögulegt að reka hér almennilegt heilbrigðiskerfi og þau eru markvisst að þróa kerfið í átt að aukinni einkavæðingu með tilheyrandi kostnaðarauka
74
okkar í tveimur tækifærisgjöfum. Einkavæðing Íslandsbanka er ekki gerð með einhverri hipsumhabs aðferð. Þetta hafa verið úthugsaðar, skipulagðar og tímasettar aðgerðir til að koma eigum almennings í hendur fjöskyldunnar, vina og samverkafólks. Gleymum
75
fyrir launafólk, svo sem minna eftirlit með fjármálamörkuðum, rýmkuðum samkeppnisreglum, aukinni einkavæðingu eða þverrandi atvinnuöryggi – þrátt fyrir fullyrðingar sumra um að rétt sé að grípa til þessara aðgerða. Það er það ekki. Launafólk eða velferðarkerfið
76
Það er ljóst að launafólk mun ekki eitt axla þá ábyrgð á meðan aðrir skara eld að eigin köku. Stjórnvöld þurfa að bæta landsmönnum upp þær skerðingar sem áttu sér stað í velferðarkerfinu eftir hrun.
Umræða um einkavæðingu í heilbrigðisþjónustu
77
að styðjast.
Ein af lífseigari sögunum er að einkavæðing og útvistun verkefna í heilbrigðisþjónustu muni leysa þann vanda sem heilbrigðiskerfið okkar stendur frammi fyrir. Í þeim sögum hefur ekkert tillit verið tekið til þess að kerfið