Choroba a odprawa pieniężna

Gdy pracownik sektora publicznego jest nieobecny w pracy z powodu choroby lub wypadku, możliwe jest rozwiązanie z nim stosunku pracy zgodnie z postanowieniami umów zbiorowych. Podobne zasady odnoszące się do urzędników służby cywilnej znajdują się w ustawie nr 70/1996 o pracownikach państwowych (patrz artykuł 30).

W przypadku rozwiązania stosunku pracy na podstawie tego przepisu, pracownik zachowuje niezmienione wynagrodzenie przez okres trzech miesięcy od daty wydania decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy. To samo dotyczy wypłaty na rzecz pozostającego przy życiu małżonka zmarłego urzędnika służby cywilnej lub pracownika państwowego.

Istnieją trzy przyczyny, które wpływają na wypowiedzenie stosunku pracy z powodu choroby. Powody te zostały wyjaśnione poniżej.

Choroba a odprawa pieniężna

  • Wypowiedzenie z pracy lub urzędu jako akt administracyjny

    Zgodnie z ustawą nr 37/1993 o postępowaniu administracyjnym wypowiedzenie pracy pracownikowi państwowemu lub urzędnikowi służby cywilnej jest aktem administracyjnym. W związku z tym pracownik ma prawo do bycia wysłuchanym. Inne wynikające z ustawy zasady również powinny być ściśle przestrzegane. Przykładem działania tej ustawy jest wyrok Sądu Najwyższego Islandii nr 236/2012 dotyczący sprawy, w której strażnik więzienny został zwolniony ze stanowiska z powodu długotrwałej choroby. Zgodnie z ustawą nr 70/1996 o pracownikach państwowych strażnicy więzienni są urzędnikami służby cywilnej. Wspomnianemu pracownikowi nie umożliwiono wypowiedzenia się w jego sprawie ani nie przeprowadzono odpowiedniego dochodzenia, w związku z czym naruszono jego prawo do bycia wysłuchanym, a także inne obowiązujące zasady. Z uwagi na powyższe, wypowiedzenie to zostało uznane za bezprawne, a pracownik otrzymał odszkodowanie.

  • Rozwiązanie stosunku pracy na życzenie pracownika

    Jeżeli pracownik jest długotrwale nieobecny w pracy z powodu choroby i dysponuje zaświadczeniem lekarskim stwierdzającym zły stan zdrowia oraz niewielkie prawdopodobieństwo powrotu do zdrowia, może on wnioskować o rozwiązanie stosunku pracy. W przypadku wyboru tej procedury, odprawę należy wypłacić niezwłocznie po wyczerpaniu przez pracownika płatnych dni chorobowych. Zanim pracownik wystąpi o rozwiązanie stosunku pracy z powodu długotrwałej niezdolności do pracy, zaleca się, aby skontaktował się on ze swoim związkiem zawodowym w celu dowiedzenia się o przysługujących mu prawach do świadczeń chorobowych ze związku.

  • Rozwiązanie stosunku pracy z powodu powtarzającej się niezdolności do pracy

    Jeżeli w ciągu okresu pięciu lat pracownik był wielokrotnie i długotrwale nieobecny w pracy z powodu choroby i nic nie wskazuje na poprawę jego stanu zdrowia, zezwala się na rozwiązanie z nim stosunku pracy z powodu choroby.

    Przepis ten jest mniej jasny niż przepis wspomniany wcześniej, a przez to trudniejszy do ewaluacji. Należy uwzględnić jednak, że aby możliwym było rozważenie użycia tego przepisu, nieobecność pracownika musi być znacząca.

  • Rozwiązanie stosunku pracy z powodu długotrwałej niezdolności do pracy

    Jeżeli pracownik był nieobecny w pracy nieprzerwanie przez długi okres czasu z powodu choroby lub wypadku i wykorzystał wszystkie przysługujące mu płatne dni chorobowe, zezwala się na rozwiązanie z nim stosunku pracy. W takiej sytuacji, zanim pracownik otrzyma swoją odprawę, powinien on zwrócić się o pomoc do swojego związku zawodowego w celu uzyskania informacji nt. świadczeń z tytułu choroby. Wcześniejsze zwolnienie pracownika jest możliwe, gdy orzeczenie lekarskie jednoznacznie stwierdza, że nie ma możliwości na powrót pracownika do pełni zdrowia lub do pracy.

Did you find the content of this page helpful?