Prawo do urlopu

Prawo do urlopu i płatności w czasie urlopu zapewnione jest zarówno przez prawo jak i umowy zbiorowe. Ustawa nr 30/1987 o płatności w trakcie urlopu określa minimalne prawa przysługujące pracownikom. Ustawa ta nie ogranicza bardziej kompleksowych lub bardziej korzystnych praw urlopowych wynikających z innych ustaw, umów lub zwyczajów. Wszelkie porozumienia, które oferowałyby pracownikom mniej korzystne prawa niż wynika z ustawy, uważa się za nieważne.

Prawo do urlopu

Zamknięcie zakładu pracy

Jeżeli jest to zapowiedziane z co najmniej jednomiesięcznym wyprzedzeniem, pracodawca ma prawo do zamknięcia zakładu pracy na czas urlopu. Pracownicy, którzy nie nabyli pełnego prawa do urlopu, tzn. osoby, które rozpoczęły zatrudnienie w trakcie roku urlopowego i nie nabyły wystarczającej ilości płatnych dni urlopowych na cały okres ustalonego przez pracodawcę urlopu, nie mogą żądać pełnego wynagrodzenia urlopowego zgodnie z art. 9 ustawy nr 30/1987 o płatności w trakcie urlopu.

Choroba lub wypadek w trakcie urlopu

Jeśli pracownik nie może wykorzystać ustalonego urlopu z powodu choroby lub wypadku, powinien niezwłocznie poinformować pracodawcę o zaistniałej sytuacji i przedłożyć zaświadczenie lekarskie. Mimo że pracodawca ma obowiązek pokrycia kosztów choroby w czasie urlopu, nie wystarczy, że lekarz zaświadczy, że dana osoba nie czuje się dobrze. Choroba w czasie urlopu musi być na tyle poważna, że w jej wyniku pracownik nie będzie w stanie cieszyć się urlopem.

Jeśli powyższy warunek zostanie spełniony, pracownik może domagać się prawa do wykorzystania urlopu w innym terminie, ale w ramach tego samego roku urlopowego. Jeśli nie jest to możliwe, pracownik ma prawo do uzyskania wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop.

Wynagrodzenie podczas urlopu

Pracownik uprawniony jest do wynagrodzenia urlopowego. Wynagrodzenie urlopowe proporcjonalne jest do nabytych w minionym roku urlopowym (1 maja do 30 kwietnia) prawom do urlopu. Wynagrodzenie urlopowe naliczane jest przy każdej wypłacie wynagrodzenia, przy czym jego minimalna kwota to 10,17% całości miesięcznego wynagrodzenia za pracę, co stanowi najniższy wymiar urlopu (2 dni w miesiącu).

W większości umów zbiorowych związków BSRB wynagrodzenie urlopowe wynosi 13,04%, a zatem 30 dni w roku.

Ustalanie daty urlopu

Pracodawca w porozumieniu z pracownikiem decyduje o tym, kiedy pracownik wykorzysta swój urlop. Pracownik informuje pracodawcę o preferowanej dacie urlopu, a pracodawca, w miarę możliwości, powinien spełnić życzenia pracownika. Pracodawca zobowiązany jest do jak najszybszego poinformowania pracownika o dacie jego urlopu. Informacja ta powinna dotrzeć do pracownika nie później niż z miesięcznym wyprzedzeniem, chyba że zachodzą szczególne okoliczności.

Urlop poza letnim okresem urlopowym

W przypadku, kiedy na wniosek pracodawcy pracownik korzysta z urlopu lub jego części poza letnim okresem urlopowym, wymiar przysługującego pracownikowi urlopu wydłuża się o 25%.

Okres urlopowy

Zgodnie z ustawą nr 30/1987 o płatności w trakcie urlopie, urlop nalicza się od 1 maja do 30 kwietnia. Zgodnie z umowami zbiorowymi związków zrzeszonych w BSRB, członkowie powinni wykorzystać urlop w letnim okresie urlopowym, który trwa od 2 maja do 15 września. Większość związków zawodowych pozwala, aby pracownicy wykorzystali w tym okresie cały przysługujący im urlop lub co najmniej 15 dni w sposób ciągły.

Prawo do urlopu

Prawo do urlopu składa się z dwóch elementów, po pierwsze chodzi o prawo pracownika do skorzystania z urlopu wypoczynkowego, a po drugie o prawo pracownika do wynagrodzenie w trakcie urlopu. Zgodnie z umowami zbiorowymi podpisanymi z administracją państwową i samorządami coroczne prawo do urlopu wynosi 30 dni.